Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

graceful cypress

Language:	English
Translated to:	سرو 1

2 Poems contain graceful cypress

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:25.1-25.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:25.1

German Translation

[1] اگر شراب خوری جرعه‌ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک

[2] برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور
که بی‌دریغ زند روزگار تیغ هلاک

[3] به خاک پای تو ای سرو نازپرور من
که روز واقعه پا وامگیرم از سر خاک

[4] چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری
به مذهب همه کفر طریقت است امساک

[5] مهندس فلکی راه دیر شش جهتی
چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک

[6] فریب دختر رز طرفه می‌زند ره عقل
مباد تا به قیامت خراب طارم تاک

[7] به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی
دعای اهل دلت باد مونس دل پاک

[1] O murshid if wine them drink ,pour a draught on the dust the sons of dusty Adam
The sin ,wherein an advantage to the stranger reacheth ,what fear .

[2] With whatever thou hast ,go drink and regret ,suffer not .
For on thy head the sword of destruction time pitilessly striketh .

[3] O graceful cypress ,my cherisher by the dust of Thy foot ,
I conjure Thee on the day of events the day of death take not off Thy foot from the head of my dust ,

[4] What dweller of hell ,what dweller of paradise ,what man ,what angel ,
In the religion of all ,infidelity to the path tarikat is baseness .

[5] The path of the house of six sides this world the geometrician of the sky reason
Established so that ,beneath the snare of the pit this world is no path of flight from it

[6] The path of reason ,the deceit of the daughter of the vine wonderfully attacketh
Till the judgment - day ,ruined be not the vine - trellis

[7] Hafiz by the path of the wine - house ,happily thou wentest ,
The prayer of one of heart ,the consoler of thy pure heart be

[1] Auf gar wunderlichen Wegen,Führet den Verstand der Wein,Dies Gewölb' bleibt unzerstöretBis zum jüngsten Tag.

[2] Trinkst du Wein, so schütt' die HefenAuf die Erde aus,Fürchte nicht die Sünde, welcheAndern Nutzen bringt.

[3] Ohne Scheu genieße alles,Alles was du hast.Denn das Mörderschwert des Schicksals,Haut dich ohne Scheu.

[4] Ich beschwöre dich o LiebchenBei der Füße Staub,Komm' an meinem Todestage,Komm' zu meinem Grab.

[5] Ey! was Himmel oder Hölle!Engel oder Mensch,Die Enthaltsamkeit ist immerEine Ketzerey.

[7] Unsere Erde hat des HimmelsBauherr eingeschränkt,So daß weiter aus derselbenKeine Straße führt.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.7-4.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.7

German Translation

[1] دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

[2] که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

[3] شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد
پیش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست

[4] در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو
به هواداری آن عارض و قامت برخاست

[5] مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست

[6] پیش رفتار تو پا برنگرفت از خجلت
سرو سرکش که به ناز از قد و قامت برخاست

[7] حافظ این خرقه بینداز مگر جان ببری
کاتش از خرقه سالوس و کرامت برخاست

[1] Went heart and faith ; and the Heart - Ravisher God with reproach arose ,
And said Sit not with me for ,from thee ,safety hath risen .

[2] Of whom heardest thou ,who ,at this banquet of the world hath awhile sat happy
Who ,at the end of the companionship ,not in remorse hath risen .

[3] If ,with its tongue wick the candle expressed a boast of that laughing face
In fine for that boast nights before thy lovers ,it burning hath risen .

[4] In the sward ,from the border of the rose and the cypress ,the spring breeze ,
In longing for that cheek and stature of Thine ,hath risen .

[5] Intoxicated ,Thou passedest by ,and from the Khilvatis of angels
The tumult of resurrection at the sight of Thee hath risen .

[6] Before thy graceful gait ,from shame its foot uplifted not ,
The head - extending lofty cypress that ,with grace of stature and of form ,hath risen .

[1] Glauben und Herz sind weg, und die Geliebte Ist, mich zu schmähen, aufgestanden. Setze dich nicht zu mir! so sprach sie böse: Das Heil ist von dir aufgestanden.

[2] Hast du gehört, es sey bei diesem Fenster Je Einer kurze Zeit geseßen, Welcher zuletzt nicht voll von Reue über Die Unterhaltung aufgestanden.

[3] Weil sich die Kerze jüngst mit freyer Zunge Gerühmet hat der Flammenwangen, Ist sie dadurch zur Pein vor den Geliebten Durch ganze Nächte Wach' gestanden.

[4] Siehe der Frühlingswind ist von den Rosen Und von dem Fuße der Cypreßen, Blos aus Begier und Lust nach deinem Wuchse Nach deinen Wangen aufgestanden.

[5] Trunkenen Schrittes giengst du vorüber, Da ist aus Sehnsucht deines Anblicks Mitten im hohen Kreis der Himmelsbürger Empörung und Gezänk entstanden.

[6] Weil sich die Zeder schämt vor deinem Gange, Hat sie den Fuß nie aufgehoben, Schwankend mit hohem Wuchs ist sie bishero Auf einem Flecke still gestanden.

[7] Werfe hinweg, Hafis, das Kleid des Truges Vielleicht kannst du die Seele retten. Flammen des Schimpfes sind aus dem Gewande Der frommen Mönchezunft entstanden.